سپیده دم

بعد از نوشتن پست قبلی رفتم و پست‌های قبل‌تر را خواندم. کلی وقت همینطور خواندم و به عقب رفتم. همین خواندن گذشته حالم را خیلی بهتر کرد. آرامم کرد. برایم انرژی‌بخش بود.
دیدم که در گذشته از پس سخت تر از این‌ها هم بر آمده‌ام. حتی اگر گاهی اوقات از پسش هم برنیامده‌ام، بالاخره گذشته. یا بعضی متن‌های حال خوب کنم را خواندم و دیدم خوشی و ناخوشی درهم بوده؛ حتی وزن خوشی‌ها خیلی بیشتر بوده.

+ سرم همچنان درد می‌کند اما یک آهنگ گوش دادم و بعد شروع کردم به تمرین خط.