سپیده دم

هرگاه حالت اشتغال به من بر بنده‌ام غالب آمد، همّ و لذت او را در یاد خودم قرار دادم، عاشق من شود و من نیز به او عشق ورزم و چون عاشق او شوم، حجاب میان خودم و او را برمی‌دارم. آن گاه که مردم به سهو و غفلت گذرانند، او سهو و غفلت نخواهد داشت. اینان‌اند که کلامشان کلام انبیاست. حقاً اینان ابدال‌اند. اینان‌اند که چون بخواهم اهل زمین را عقوبتی کنم یا عذابی بر آن‌ها فرستم، ایشان را در میان آنان یاد کنم، پس عذاب و عقوبت را به خاطر ایشان از اهل زمین باز گردانم.

حدیث قدسی

+چند ماهی میشه که دارم کتاب عطش را می‌خونم. اما اصلا جلو نمی‌ره. یه جوریه که هر چند وقت یک بار، رهاش می‌کنم. حس‌می‌کنم گنجایش اون را ندارم و بیشتر از ظرفیت منه. بعضی وقت ها موقع خوندن کتاب دلم می‌خواد فریاد بکشم و سر به کوه بذارم. چند روز پیش به زینب گفتم: شاید بعد از خوندن این کتاب حتی کافر بشم!

*دعای عرفه