سپیده دم

... و همچنین خدا می فرماید:《حقا که آن چه انجام می دادند بر دل هایشان زنگار شده است.》(۱) پس هرگاه گناهان بسیار شوند، قلب طبع(۲) گردیده و مهر می خورد و در این هنگام است که قلب از درک حق و صلاح دین کور می گردد و در امر آخرت سستی می نماید و کار دنیا را عظیم می پندارد و تمام کوشش خویش را در کسب دنیا قرار می دهد و چون مسائل آخرت و خطرهای آن در گوشش فرو خوانده شود، از گوشی داخل شده و از دیگر گوش بیرون می رود و هرگز در دل واقع نمی شود و آن را به سوی توبه و بازگشت و تدارک از آخرت به حرکت نمی آورد؛ و این همان سیاه شدن قلب به گناهان است، همان طور که در آیات و روایات بدان تصریح شده است؛ رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:《قلب مومن، صاف و در او چراغی درخشنده است و قلب کافر سیاه و باژگونه است.》و کلام حضرت امام باقر علیه السلام که فرمود:《همانا قلب ها سه گونه اند: قلبی باژگونه که هیج خیری بر او وارد نمی شود و چنین قلبی، قلب کافر است. و دیگر قلبی که در آن یک نقطه سیاه است و نیکی و بدی در آن موج زند تا کدام یک غلبه یابند، و قلبی که گشاده است و در آن چراغی روشن بخش است، که تا قیامت خاموش نمی گردد، و این قلب مومن است.》...*
(۱): سوره مطفّفین؛ آیه ۱۴
(۲): طبع به معنای مهر کردن است، و در کنایه از مسدود شدن قلب از دریای لطایف الهی است.
*قسمتی از کتاب "قلب عارف"