سپیده دم

بعد یک هفته برگشتم خوابگاه. البته دقیق ترش می شه ۸ روز. 

اتاق تقریبا کن فیکون شده. بچه ها یه میز شش نفره آوردند تو اتاق. دیگه جای تکون خوردن تو اتاق نیست. فکر می کنم اگه الان من از طبقه دوم تخت یه سوزن پرتاپ کنم پایین، به زمین نرسه! اصن یه وضعیه!!

+توی اتاق باید مثل خرچنگ راه رفت؛ تازه ترافیک هم داریم!😨

+بچه ها جرئت یا حقیقت بازی کرده بودند. نمی دونم چی کار کردند که خجالت می کشند درباره اش با هم حرف بزنند.😶